"Twee dagen geleden werd ik Europees kampioen. Vierentwintig uur later werd ik opzijgeschoven door de Valkyries", opent Vanloo haar bericht. "Door de reis van achttien uur terug naar de baai, miste ik de fanceremonie en de kans om dit speciaal medaillemoment te delen met mijn familie en vrienden. Eerlijk gezegd, dat pikte. Ik begrijp dat het business is, maar niets kan je voorbereiden op de eenzaamheid die je voelt wanneer je opzijgeschoven wordt. Het voelt alsof de hele wereld plots op je schouders valt."

"Wat het meeste pijn doet, is alles wat ik zal missen", legt Vanloo uit. "Het team, de fans, Ballhalla. Vanaf de eerste wedstrijd hebben de fans mij niets anders dan liefde getoond. Ik zag mensen die mijn shirt droegen. Ik voelde de energie elke keer ik op het terrein van het Chase Center stapte. De Bay Area was echt mijn thuis."

Vanloo noemt haar passage bij de Valkyries "een van de mooiste ervaringen uit mijn leven, en ik droeg het shirt met zoveel trots".

Ze bedankt de club voor de kans die ze kreeg en belooft dat ze niet in een hoekje zal gaan zitten treuren. "Dat is niet wie ik ben. Ik ben een dankbaar persoon", onderstreept ze. "Ik heb een lange weg afgelegd. Ik droomde ervan in deze competitie te spelen, op een dag gedraft te worden. Ik zal nooit vergeten dat jullie mij kozen in de draft en in mij geloofden."