Voor de start vertelde Carmans dat het de bedoeling van de organisatie was om mens en machine te slopen. "En bijna was dat ook op mij van toepassing geweest", zegt Carmans. "Maar laat ons beginnen met het begin van deze week. Naar omstandigheden verliep alles goed, al moet ik wel zeggen dat, in vergelijking met vorig jaar, de ritten een pak zwaarder zijn en de navigatie veel moeilijker is. Bij mijn debuut vorig jaar maakte ik één navigatiefout. Nu zit ik al aan zeven of acht. De marathonetappe buiten beschouwing gelaten, ben ik overal redelijk goed doorgekomen."

Het eerste deel van die marathonetappe kwam Carmans goed door. De problemen begonnen in het begin van de tweede etappe. "Na welgeteld vier kilometer deed er zich een motorprobleem voor. Het duurde een tijd vooraleer we wisten wat er mis was. Vervolgens zijn we beginnen met sleutelen. Na een uur of vijf zijn we verder kunnen rijden. Het was toen 16 uur. Twee uur later was het pikdonker. In die omstandigheden hebben we in de woestijn nog zo'n 280 kilometer afgelegd. Navigeren in die omstandigheden en uitkijken waar je rijdt op de stenen piste was niet simpel. Maar uiteindelijk zijn we iets na middernacht toegekomen in het bivak en zijn we nog in koers. En dat is het belangrijkste."