Pedersen haalde het in aankomstplek Vicenza met een machtige sprint bergop, die hij als eerste was aangegaan. "Die timing kwam instinctmatig. Ik moest aan de rechterkant beginnen, dicht bij de nadarafsluiting (met het risico ingesloten te geraken). Dus ging ik iets vroeger dan ik eigenlijk had gewild. Maar op zo'n zware finale bergop is het soms oké om vroeg te gaan, want de laatste honderd meter branden de benen van iedereen."

Opvallend was de late aanval van de Tsjech Mathias Vacek, een ploegmaat van Pedersen. "We wilden met hem proberen de rit te winnen. Hij verdient dat ook zo hard. Als er iets meer twijfel in het peloton was geweest, zouden hij en Bardet 25 tot 30 seconden voorsprong gehad hebben. Ik ben redelijk zeker dat ze dan de aankomst zouden hebben gehaald. Dit was de ideale situatie voor ons: Mathias probeerde de ritzege te grijpen en wij konden in de achtergrond het werk aan de andere ploegen laten."

Met nu al vier ritzeges telt Pedersen slechts twee stuks minder dan de toen almachtige Tadej Pogacar vorig jaar in de Giro, maar aan die zes wil de 29-jarige Deen nog niet denken. "Ik ben nu gewoon blij met deze overwinning, en de vijftig punten voor mijn paarse trui. Laat ons zien hoe het nog gaat, Rome is nog ver. Maar ik ben nu vooral overweldigd dat ik opnieuw heb gewonnen. Deze Giro is echt waanzin. Wow!"