Na de goede eerste etappe op zondag begon Koen Wauters maandagochtend aan de tweede etappe. "In het begin van de etappe was er een duinengordel van zo'n 35 km voorzien", begint Wauters zijn uitleg. "Na 11 km was er een duintje gevolgd door een plateau waarna het opeens steil naar beneden ging. De duin bleek afgekapt. Zoiets zie je niet, dat onderga je. Enkele seconden later kwam de wagen op de neus terecht. Tom en ikzelf waren ok, stapten naar buiten en begonnen aan een controle waaruit bleek dat het stuurhuis flink beschadigd was en er niets anders op zat dan de bezemwagen te laten komen."

Aangekomen in het bivak begon het team meteen een grondige inspectieronde. "Onze mecaniciens bekijken momenteel wat we kunnen doen om de wagen rijklaar te krijgen. Tom en ikzelf zouden heel graag verder rijden, maar het moet mogelijk én het moet vooral veilig zijn. We zijn intussen enkele uren en veel zuchten later. Als we pakweg 2 meter meer naar rechts waren geland, dan was er niets aan de hand. Die vierde plaats op zondag gaf vertrouwen maar zorgde niet voor overmoed. We zijn met dezelfde ingesteldheid als zaterdag en zondag gestart, met dezelfde goesting en gedrevenheid maar jammer genoeg met een ander resultaat. Alle hoop om verder te rijden ligt bij mijn fantastische mecaniciens. Als zij zeggen dat er hoop is dan is dat ook zo", besluit Wauters.