"Dit is wellicht de vreemdste koers uit mijn carrière", grijnsde de excentrieke en niet onbesproken Amerikaan na zijn ritzege. "Eerst gingen we koersen, dan niet, dan werd het een korte rit, dan werden het twee ronden, en uiteindelijk was het nog 28 kilometer maar wisten we niet goed waar er precies zou gestart worden."

"Niemand wist goed wat er ging gebeuren. Zo'n korte koers, dat is supernerveus. Ik zat bij de start nog tussen de volgwagens, mijn beenstukken uit te doen. Ik kwam in een derde peloton terecht, reed op mijn eentje terug naar voor, en dacht op twee kilometer van de finish nog dat mijn dag erop zat."

Maar Simmons kwam dus toch weer voorin, en nam met een late uitval op de lastige aankomsthelling de ritzege. "Mijn eerste WorldTour-overwinning, dit is superspeciaal. Maar het is een beetje een verrassing dat ik hier zit. Want als ik eerlijk ben, was ik één van de renners die gestemd had om niet meer te starten, toen ik de wind voelde."